Rebolusyunaryong Kalsada

Kagabii sa alas nueve, nagsakit ako ulo.
Gikapoy tingali ko og huna-huna sa mga fayls nga akong ginabasa. Mao nagdisidir na lang ko nga ablihan ang tibi ug i-on ang DVD player.
Gisaksak naku ang CD nga napalit nako sa Maranawan. Blu-Ray noon ni mao nga klir jud ang kopya.
Seryoso jud nako gitan-aw ang salidang "Revolutinary Road". Si Leonardo Caprio ug si Kate Winslet ang nag-dala ani. Kadto bitawng gadala sa salida nga Titanic... diin ang barko nalunod kay nabangga sa aysberg. Gatanga man pud gud ang mga gadala ato nga barko, mao nga nalunod.
Hala, looy ang istorya.
Saon, nga si April (Kate) nahugno man gud ang iyang mga damgo sa dihang palpak ang ilang pasundayag nga 'The Petrified Forest'. Sahi sad ang titulo unsa? Ngano kaha nga petrified man ang mga lasang?
Naglisod sya ug dawat sa maong kapildihan... nga wala na jud pag-asa nga musikat sya.
Sa dihang ningbalhin sila og puyo sa usa ka uwaaw nga lugar. Didto sila puyo sa balay nga pinintalan ug puti, dapit sa Revolutionary Road. Nagtrabaho sad dito si Frank (Leonardo).
Pila ra bay istorya, ang pagkalugmok ni April uban sa iyang mga damgo, nahimong desperasyon.
Nagtuo sya nga ang pag-adto sa Paris nakapabangon sa iyang pagkatawo, makalingkawas sa iyang sitwasyon ug ma-eksplor niya ang iyang talento og potensyal.
Apan, naburos sya nga wa damha.
Wala jud niya gikinahanglan ang bata. Kalouy usab sa bata.
Sa kasuko sa iyang kahimtang, nagpahilabot siya sa lain nga laki... sama nga si Frank nakipaghilawas sad sa laing mga babaye. Bisan pa man og kasado sila.
Medyo naganahan lang ko sa dihang mitug-an sya, usa ka buntag niana, kay April nga tulo ka hugna syang nakipaghilawas sa laing babaye.
Atlis, nagmatinud-anon sya.
Ganahan pud kaayo ko nga kalma kaayo si April mitubag "Unya? unsa may gusto nimo nga ako bation? magselos? mahigugma nimo? Okey lang. Wala na sad ko nahigugma nimo."
Waahh jud keyrs.
Kalma kaayo nga tubag pero makabungkag sa dughan ug makapatay jud ka sa klase nga tinubagan.
Pero, unsaon ta man nga ingon ato na man jud ang iyang gibati.
Bura ra man gud nga naa sya sa hawla nga way kalingkawasan.
Makagun-ob lang jud sa dughan sa dihang gadesisyon sya nga kuhaon niya ang bata sa iyang sabakan.
Na-ospital sya, na-comatos, dayon namatay...
Dili ko makaingon nga rebolusyunaryo to nga kamatayon. Pero kung ang rebolusyon usa ka pakigbisog alang sa kalingkawasan, tingali rebolusyunaryo to nga desisyon.
Atlis, sa iya ra pud.
Nangutana bitaw si E-en, kalisod ba sad ana te no?
Ningtubag lang ko nga bitaw, lisod jud. Lisod magdesisyon nga makabungkag sa istruktura nga imong gigambalay.
Usahay man gud, ang kapalaran dili maka-pabor sa imong mga gipang-gambalay.
Usahay, dili kini ang makasupurta sa imong mga damgo... labi na kung ang imong mga damgo medyo lisod sab kab-uton.
Nahinumdom ko sa usa ka hamtong nga amiga nga ga-ingon 'bisan pa og ga-du'g mo sa imong asawa, bation gihapon ka nga nag-inusara."
Sakto jud. Sakto.
Kay mao man sad gud ang tema sa maong salida. Matud sa nagsulat sa nobela niani: "usa ra jud ang akong tema: nga kasagaran natong mga tawo dili makalingkawas sa pag-inunsara, ug kini ang hinungdan sa atong mga trahedya." (That most human beings are inescapably alone, and therein lies their tragedy.)